Ben Köyümü Özledim
Hani şair derdi ya dilden dile dolaşan
Orda bir köy var uzakta; gitmesekte, görmesekte.
O köy bizim köyümüzdür.
İşte ben o köyümü özledim.isabey imi
Salkım salkım üzümlerini
Güz zamanı yediğim madları
uzum den o nefis pastirmayi
Nur yüzlü ebemin pamuk elleriyle yaptığı;
O pekmezli malağı
Ahhhh… Sizde bir görseydiniz a dostlar!...
İşte ben o köyümü özledim.isabey imi
Beni susadan bıraksalarda adım adım gitsem köyüme.
yukari pinardan aşağı tutmasalarda bir koşsam.
Neşedin bagyeri derlerdi bir dut vardı.
Dut yemesemde olur, otursam çatağına yeter.
Çocukken gittiğim o pınar başına bir gitsem.
Suyunu değil bardakla, avuç avuç kana kana içsem.
ozledim yukari pinarini sularini
Ebemin, dedemin… Başına varsamda bir Fatiha okusam.
Kısacası a dostlar ben köyümü özledim.
Gurbetlik varya dostlar, Ahhhh… Özlemler, arzular bitmez.
Susmaz yürekler coşar gönüller.
Her gece rüyalarımda gittiğim köyüme
Bu gönül gitmek ister.
Kısacası a dostlar ben köyümü özledim.isabey i
saygilar kadir karahan
